Hobby

Przypomniało mi się, że obiecałam kiedyś Kanie wstawienie tego. Nie ma to jak napisać coś w 15 minut, ale jak Ci się podoba to trzymaj.

-Nie mogę w to uwierzyć – mruknął posępnie Makoto, wystawiając głowę znad ukochanej książki i mierząc swojego chłopaka morderczym wzrokiem. Imayoshi nie zaszczycił go nawet spojrzeniem dalej ze spokojem wpatrując się w gładką taflę wody i leniwie unoszący się spławik. - nie mogę uwierzyć – powtórzył znacznie głośniej z nadąsaną minął, wracając do przerwanej lektury.
-Coś się stało? - zaciekawił się Shoichi, a na jego ustach pojawił się złośliwy uśmieszek.
-Nic – burknął – nie przeszkadzaj sobie.
-Masz jakieś propozycje?
-Nie skądże – ironizował – przyjechałem z tobą do... - rozejrzał się bezradnie, szukając odpowiedniego słowa - ...do tego buszu, po to by czytać książkę. To wprost wymarzony weekend.
-Tak? To świetnie. - stwierdził z całym spokojem okularnik, udając że nie słyszy jadu w głosie partnera.
Zapadła cisza, podczas której wzrok Hanamiyi leniwie przesuwał się po kolejnych linijkach tekstu, zagłębiając się coraz bardziej w historię bohatera. I kiedy to jego nerwy wystawiane były na ogromną próbę.
-Poddaję się! - oznajmił, zamykając z hukiem książkę – wygrałeś... jak zawsze – dodał nim zdążył ugryźć się w język – chodź do łóżka. Nienawidzę wędkarstwa.
Imayoshi nawet nie próbował ukryć uśmiechu chorej satysfakcji, który zagościła na jego twarzy. Rzucił ostatnie tęskne spojrzenie swojej ukochanej Marii, która dostał od ojca na trzynaste urodziny i podniósł się z ziemi, by splótłszy uprzednio dłonie udać się z Makoto w stronę drewnianej chatki, będącej w posiadaniu rodziny Imayoshich.